Dag 03: Meierskappel (Ch) – Sestri Levante (I)

Omdat er vandaag een rit van 390 kilometer gemaakt gaat worden, staan we om 7:00 uur op. Na het douchen ga ik naar de receptie om het brood op te halen, maar wat schetst mijn verbazing; het is 7:30 uur en de receptie is niet open . Na een minuut op 10 gewacht te hebben, besluit ik om dan maar alvast de caravan reisklaar te maken om zo niet nog meer tijd te verliezen.

Als de caravan is opgeruimd, koppel ik de stroom af en kan het kabeltje dat ik in bruikleen heb, gelijk terug gebracht worden; het is inmiddels 8:15 uur.

Ook nu zit het niet mee, want de bestelde semmeltjes zijn er niet; er zijn enkel gewone broden en de uitleg is simpel: “Op zondag komt de bakker niet” en dat had de dame die gisteren achter de receptie stond, moeten weten . Vervolgens kan hij de rekening niet vinden, maar gelooft hij mij op mijn woord; …. ik heb een kwitantie van de betaling…. .

Uiteindelijk kom ik er, als ik terug ben bij de caravan, achter dat ik mijn Chf. 20,- niet heb terug gekregen; hij kon immers de bon niet vinden . Nadat ik hem heb uitgelegd wat ik die kabel niet zo maar heb meegekregen, krijg ik uiteindelijk mijn geld terug; wat een begin van de dag .

Ik stop onderweg nog even om de spiegel, die gisteren een opdonder heeft gekregen, maar niet beschadig is, nog even goed te zetten.

Het is uiteindelijk 8:45 uur als we echt gaan rijden. De route voert ons eerst terug naar de A2 en vanaf dat moment volgen we tot Milaan de weg die we al tientallen keren hebben gereden.

De temperatuur loopt snel op naar een graad of 28, maar met het dak open en een verfrissende luchtstroom vanuit de airco, is het aangenaam vertoeven in de auto, zeker als daarnaast het uitzicht ook nog eens betoverend is .

Snelweg wordt afgewisseld met 2-baans wegen die door dorpjes leiden; er is onderweg genoeg te zien, zeker omdat wij beiden dit deel van Zwitserland nog niet eerder gezien hebben.

Het is inmiddels 10:00 uur en het gaat niet hard, maar we schieten ongemerkt toch wel op.

Het is inmiddels 13:00 uur en het is ook tijd om weer eens te tanken. Je moet in Italië altijd goed uitkijken. Zo hanteert het station waar we uiteindelijk gaan tanken 2 rijen, één waar je bediend wordt en daar is de prijs € 1,54 de liter en één waar je zelf kan tanken en daar is de prijs slechts € 1,36 de liter . Dat is op 45 liter dus heel simpel € 8,10 bespaard.

We vervolgen onze weg, richting Genua en ik merk dat ik het wel genoeg vind voor vandaag.

Het is bijna 14:00 uur als we onze eindbestemming naderen. We rijden richting Ventemiglia en hebben de Middellandse Zee aan onze linker zijde.

We verlaten de snelweg en maken in Arenzano een 180 graden bocht, waarna camping La Vesima, na enkele kilometers aan onze rechter hand ligt; direct aan zee dus. Dan volgt even een teleurstelling; de camping is, in elk geval voor wat betreft de ACSI-plekken, compleet, en omdat er geen ruimte is om “even te stoppen”, besluit ik door te rijden, richting ons uiteindelijke einddoel, namelijk Cecina, wat nu nog ongeveer 180 kilometer is, dus ongeveer 2,5 uur rijden.

Deze weg is een 2-baans weg, die langs de kust loopt en uiteindelijk naar Genua leidt en zo komen we pal langs de haven waar we in oktober 2015 met de boot naar Sicilië vertrokken.

Vervolgens rijden we, met de caravan achter ons aan, door Genua, over exact de zelfde weg waar we anderhalf jaar geleden met de auto reden, omdat we de ingang van de haven niet konden vinden .

Het is ondertussen 14:30 uur als we Genua uitrijden.

En dan bedenk ik me opeens dat we, omdat we uiteindelijk ook een bezoek aan Cinque Terre willen maken, ik ook een camping heb uitgezocht in Sestri Levante en dat is nu niet meer zo heel ver rijden; ik heb er eigenlijk wel een beetje genoeg van. Het is 30º C en ik heb inmiddels ruim 450 kilometer gereden; ik heb trek in een ijskoud biertje .

Als je last hebt van tunnelvrees, is het niet aan te raden oom via Zwitserland naar de Ligurische kust rijden, want dat is 50/50 tunnel .

Het is inmiddels even na 15:00 uur als we het dorpje Sestri Levante binnen rijden.

We moeten via een 180 graden bocht naar links een smal weggetje op en komen zo uit bij de slagboom van camping Mari Monte. We krijgen plaats 96 toebedeeld en ik moet vanaf de ingang rechts, maar omdat ik de plattegrond verkeerd interpreteer –dat weet ik helaas over een paar minuten pas – sla ik links af en wordt het pad alsmaar smaller en uiteindelijk rijd ik mezelf klem, waarbij rechts achter heel zachtjes –ik rijd stapvoets- en heel licht, een ruwe stenen muur wordt getoucheerd, maar dat resulteert er wel in dat bijna de complete plastic bumper van de caravan wordt getrokken  .

Ze komen onmiddellijk van de receptie aangesneld en bieden aan om me met een 4-wheel drive naar boven de rijden, maar ik zou ik niet zijn, als ik dat niet eerst zelf zou willen proberen .

We rijden stapvoets naar boven –de trekkracht blijft voor deze diesel met automaat voorbeeldig- maar omdat ik uiteindelijk een hele krappe bocht toch niet ruim genoeg inzet, lukt het me niet om verder naar boven te rijden en moet er uiteindelijk toch een 4-wheel drive aan te pas komen .

Uiteindelijk lukt het met “verkrachte eenden” om de caravan weer “boven” te krijgen, waar ze hem ook op “onze plek” zetten.

Met behulp van de mover zetten we hem in de gewenste stand en dan is het tijd voor een biertje. Ze hebben Peroni van tap en bij elk biertje krijgen we een ander knabbeltje. We laten het ons goed smaken.

De camping kost met gebruik making van de ACSI-kortingskaart € 17,- per nacht en daar heb je dan ook nog eens een prima internetverbinding voor. Ik regel gelijk dat we hier, vanaf 25 juni 2017, 3 nachten kunnen verblijven, zodat we naast Portefino, Cinque Terre kunnen bezoeken en nog een rustdag hebben, voordat we aan de terugreis beginnen .

Het is bijna 19:30 uur als we bij onze caravan terug zijn. We hebben in tijden niet zo veel alcohol gedronken, maar het smaakte ons prima.

We eten, voor de laatste keer, wat over is van de pastasalade en het brood en genieten daarna van een heerlijk toetje.

De ondergaande zon levert vervolgens nog een aantal mooie plaatjes op.

Het was een enerverende dag vandaag en we hebben uiteindelijk 485 kilometer gereden.

Dag 02: Nancy (F) – Meierskappel (CH)

We staan voor de verandering eens even voor 8:00 uur op en er zijn al diverse mensen klaar om te vertrekken. Wij hebben alle tijd en nadat ik heb gedoucht, ga ik naar de receptie en daar wacht mijn een onaangename verrassing: we staan niet op de lijst en is voor ons dus geen brood . Uiteindelijk blijkt iemand een brood niet te hebben afgenomen en dat mag ik voor 1 euro meenemen .

Omdat Marijke nog steeds niet lekker is, eten we ons brood in de caravan op. We maken brood voor onderweg klaar en uiteindelijk is het net 9:00 uur als we vertrekken. Onze eerste stop  vandaag is de Intermarché, waar we tanken. Het systeem werkt met credit card en gesproken instructies en dan is het toch wel weer handig dat je Frans spreekt .

Met een volle tank gaan we op weg naar Zwitserland. De muziek, voornamelijk uit de jaren 60, 70  en 80, staat op  een 64 Gb kaartje en met shuffle aan, hebben we deze hele vakantie, onze eigen Arrow  Classic Rock .

Terwijl we gezellig zitten te praten, mis ik een afslag, waardoor we 25 kilometer moeten omrijden. Voordeel is dan weer dat je veel meer ziet dan als je op de snelweg rijdt.

Onderweg worden we ingehaald en op  dat moment klinkt er een doffe knal: een pit in de voorruit en die zit er nog geen eens één jaar in . Mogelijk kunnen ze dit, na onze vakantie, bij Carglass nog repareren?

Het is inmiddels 11:00 uur en het weer is aangenaam met een temperatuur van ongeveer 23º C. De cruise control staat op  97 km/u en dat rijdt heerlijk relaxed.

We gaan door de toltunnel en onze pass werkt, nadat ik deze na vervanging van de voorruit opnieuw heb moet opplakken, ook hier weer prima.

Omdat de prijs van diesel in Zwitserland behoorlijk hoog is (Chf. 1,55 hetgeen neer komt op ongeveer € 1,45), besluit ik om, voordat we bij Basel de grens over gaan, in St. Louis te tanken, hetgeen slechts 1,5 kilometer van de snelweg ligt.

Het feit dat van de 3 wachtenden bij de pomp, er 2 uit Zwitserland kwamen, zegt genoeg, toch?

We passeren zonder problemen de grens en het is, zoals wel vaker in Basel, bijzonder druk op de weg, maar het levert geen problemen op. Sinds de doorgaande wegen onder de stad doorlopen –dat proces heeft uiteindelijk meer dan 10 jaar geduurd en dat hebben we elk jaar van dichtbij mogen bewonderen – stroomt het ook bij grotere drukte, goed door en zodra je de stad uit bent en Prateln gepasseerd bent, rijdt het gewoon. Ik stel de cruise control in op 83 – ja mag in Zwitserland mat caravan maar 80 km/u- en we vervolgen onze weg, richting Zürich.

De camping waar we vandaag naar toe gaan, ligt hemelsbreed aan het meer van Zug.

Het is 14:15 uur als we uiteindelijk op de camping aankomen en als ik naar de receptie loop, ben ik getuige van een prachtig stukje natuur, waarbij een roofvogel wordt aangevallen door een kauw.

De prijs voor één nacht bedraagt, met gebruik making van de ACSI-kortingskaart, omgerekend €  19,- en dat is inclusief prima Wifi op de hele camping. Ik bestel voor morgen 8 broodjes en die kan ik om 7:30 uur bij de receptie komen ophalen.

We mogen zelf een plekje uitzoeken en kiezen er voor om in de schaduw van een boom te gaan staan.

Als ik de stroom wil aansluiten, waarvoor ik zowel het snoer van 20m, als dat van 10m nodig heb, blijkt de aansluiting aan de paal er een te zijn, waarvoor ik geen verloopkabel heb, maar die hebben ze, tegen een borg van Chf. 20,- bij de receptie.

Als ik de auto achter de caravan in de schaduw wil zetten, kom ik bij het achteruit rijden met de spiegel tegen de caravan aan . Dat kan er vandaag ook nog wel bij. Er blijkt een behoorlijk gat in de caravan te zitten; gelukkig zijn we –nog steeds- verzekerd, ook tegen je eigen stommiteiten .

Anders dan in voorgaande jaren, laat ik me daar niet door van de wijs brengen; ik kan er niks meer aan veranderen en laat er mijn vakantie niet negatief door beïnvloeden.

Als ik even later uit de caravan stap, blijf ik met mijn slipper achter iets hangen en wat er dan gebeurt, is voor diegene die het gezien hebben vast hilarisch, maar voor mij wat minder . Hoewel het maar oom 2 treden en hooguit 50cm gaat, maak ik een soort van salto en als klap op de vuurpijl –neem dat maar letterlijk – klap ik met mijn kin op de leuning van de stoel. Ik blijf even op de grond zitten en sta dan op. Uiterlijk niets aan de hand, maar mijn linkerzijde voelt behoorlijk pijnlijk aan….. .

Het is vandaag duidelijk niet mijn dag; laten we hopen dat het geen slecht voorteken is.

Dan krijgt Marijke een verontrustend berichtje van een lotgenote, die haar dringend vraagt even contact op te nemen en Marijke zou Marijke niet zijn, als ze dat dan ook niet doet;  vakantie of niet, je helpt iemand als die daarom vraagt .

We hebben vanaf onze plek een prachtig uitzicht op de bergen en de koeien.

Het is 19:45 uur als we gaan eten. Wederom de pastasalade die Marijke thuis al had gemaakt en we drinken er een glas rode wijn bij –nou ja, hooguit 2 vingers , maar dat is tegenwoordig vaak al genoeg voor ons –.

We hebben vandaag uiteindelijk 360 kilometer gereden

Dag 01: Bergen op Zoom – Nancy (F)

We hebben allebei  niet echt lekker geslapen, maar daar zijn we ondertussen aan gewend en zo sta ik dus nog voor 6:00 uur op, terwijl er niet echt heel veel te doen is. De caravan hebben we afgelopen week al zo veel mogelijk ingeruimd; we nemen ten slotte, naarmate we ouder worden, steeds minder mee. Wees niet bang, er zijn genoeg schone kleren en douchen doen we ook gewoon dagelijks .

Ik haal de bedden af en dat gaat nog even in de wasmachine en vervolgens in de droger en dan maak ik de bedden gelijk weer op; scheelt opvouwen en we hebben bij thuiskomst schonen bedden en voldoende ruimte voor de was.

Daar waar voor vandaag redelijk tot goed weer is voorspeld, blijkt dat weer eens niet te kloppen; het komt met bakken uit de hemel .

Ik zet mijn racefiets op de fietsendrager en maak hem met 2 goede sloten vast; voorkomen dat de fiets gestolen wordt, kan ik niet, maar we hoeven het de dames en heren van het dievengilde niet extra makkelijk te maken, toch? Nadat de hoes over de fiets is gedaan, hang ik het rood-wit gestreepte bord, dat in Italië nu eenmaal verplicht is, op.

Vervolgens koppel ik de caravan achter de auto en kan ik gaan douchen, terwijl Marijke beneden nog even het huis dweilt.

Het is uiteindelijk 11:00 uur als we op weg gaan; het regent nog steeds en de verwachting voor onderweg en uiteindelijk straks Nancy, is niet veel beter; mogelijk later op de dag kans op opklaringen. We kunnen er niks aan veranderen, dus besluiten we om ons er ook niet druk over te maken.

 

Op de Ring van Antwerpen staat, “What’s new?”, weer eens file en we rijden stapvoets tot aan de afslag Brussel en dan kunnen we prima doorrijden. Het blijft er, onder een dik wolkendek, grauw uitzien.

Het is bijna 13:30 uur als er eindelijk sprake is van wat opklaringen, maar dat blijkt helaas snel weer te vroeg gejuicht. De lucht wordt al maar donkerder en dan breekt de hemel open.

Wat er nu naar beneden komt, doet al het water dat afgelopen ochtend gevallen is, in het niets verdwijnen. Ik matig de snelheid, want op sommige momenten is, met de ruitenwissers in de hoogste stand, nauwelijks sprake van goed zicht.

Het is inmiddels 14:00 uur en het navigatiesysteem geeft aan dat we nog ongeveer 2 uur te gaan hebben. Het stuk tussen Luxemburgstad en Frankrijk is ook weer erg druk en ook hier is het stapsgewijs rijden. Ik maak van de gelegenheid gebruik om te gaan tanken, maar let even niet op en kom tussen de tankende camions terecht en omdat ik geen zin heb om te keren, voeg ik me op de snelweg weer tussen het stapvoets rijdende verkeer.

Even na 15:00 uur breekt de hemel dan toch eindelijk echt open en zien we zo waar een zonnetje. Ik krijg een signaal dat de tank bijna leeg is, maar tanken doen we morgen wel.

Het is bijna 16:00 uur als we Nancy le Brabois binnen rijden en bij de camping ben ik zo waar de eerste…..

….. blijkt er niemand op de receptie aanwezig te zijn. Omdat ik inmiddels bijna 6 uur geleden een toilet heb bezocht en het bekend is dat veel mannen boven de 60 “zeikerds” zijn (geworden), maak ik van de gelegenheid gebruik om even een pitstop te maken. Als ik terug kom, heeft een Fransman zijn camper voor onze auto geparkeerd en als de campingeigenaresse komt, stapt hij doodleuk als eerste naar binnen .

We krijgen uiteindelijk plekje 16 toebedeeld en ik bestel voor morgenochtend 2 baguettes.

Marijke neemt een glas druivensap – nee, niet die uit een fles, maar echte druivensap, zonder alcohol- en ik neem een alcoholvrije Radler en dat smaakt.

Als het frisser wordt, het is inmiddels 19:30 uur, maken we op ons gemak een wandeling over de camping en dan gaan we de caravan in.

We eten de pastasalade die Marijke heeft klaar gemaakt en kijken onder het genot van een kopje thee en koffie naar een nieuwe Vlaamse serie, Vermist. Om 23:30 uur vinden we het allebei welletjes. We zullen vannacht vast wel goed slapen.

Cinque Terre

Cinque Terre bestaat uit 5 dorpjes, Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarola en Riomaggiore en staat al langere tijd op ons lijst om een keertje te bezoeken.

In eerste instantie was het plan om vanuit de camping in één dag op en neer te rijden, maar bij nader inzien is dat toch te vermoeiend en om die reden hebben we ons routeschema enigszins aangepast en vertrekken we 2 dagen eerder vanuit Cecina om vervolgens 2 tot 3 nachten te verblijven op een camping in Sestri Levante. Van hier uit kunnen we dan met de trein de 5 dorpjes bezoeken.

De bedoeling is om een dagkaart voor het park aan te schaffen en daarmee kun je dan ook 24 uur gebruik maken van al het openbare vervoer. Bij elk treinstation is een groen kantoortje van het Parco Nazionale delle Cinque Terre, waar je informatie, een plattegrond en een schema met de vertrektijen van de trein kunt krijgen. Wij willen de route van Noord naar Zuid afleggen.

Elba

Elba is, na Sicilië en Sardinië het grootste eiland van Italië en is via Piombino, dat ongeveer 80 kilometer ten zuiden van Livorno ligt, per boot te bereiken. De oversteek voor 2 personen met auto kost ongeveer 130 euro en zonder auto ongeveer 55 euro.

De hoofdstad is Portoferraio, een dichtbevolkte stad met veel winkels, restaurantjes en terrassen.

Daarnaast is er een aantal interessante bezienswaardigheden, zoals:

• het huis van Napoleon, een van de bekendste bouwwerken van Elba, staat bekend als Villa dei Mulini.
• Forte Stella, een fort dat uitzicht heeft op de baai
• Forte Falcone, gelegen op de hoogste heuvel van Portoferraio

Restaurants

Op ongeveer een kwartiertje rijden met de auto vanaf de camping, bevindt zich het restaurant Vecchio Frantoio, waar je heerlijk kunt eten en van een adembenemend uitzicht kunt genieten.

Dit restaurant krijgt op Tripadvisor 4 sterren.

Zwitserlandvignet

Vanavond 2 Zwitserlandvignetten op de kop getikt; één voor op de auto en één voor op de caravan.

Leuke dorpjes

Toscane is niet alleen bekend om haar prachtige steden zoals Florence, Pisa, Lucca, San Gimignano en Siena. Maar natuurlijk ook om haar pittoreske dorpjes, zoals daar zijn:

• Bibbona, een Toscaans dorpje waar nog echte rust en stilte heerst. Smalle straatjes met fleurige bloemen lopen omhoog. Je vindt er overal bloembakken, bloembakken en nog eens bloembakken vol bloeiende planten langs de straatjes en voor de ramen.

• Bolgheri, dat vooral bekend is om zijn heerlijke prestigieuze wijn de Sassicaia en zijn prachtige toegangsweg de Viale dei Cipressi, een circa 4 kilometer lange weg, die Castagneto Carducci met Bolgheri verbindt.

• Casale Marittimo, een dorp met het allermooiste uitzicht. Wijnvelden, olijfbomen, heuvels….. volgens kenners is dit het echte Toscane. In het piepkleine centrum zijn diverse restaurantjes te vinden.

• Castagneto Carducci, startpunt van de prachtige route via “La strada del vino e dell’olio” die naar Bolgheri voert.

• Cecina, dat eigenlijk uit twee delen bestaat: Cecina Mare en Cecina centrum. Het centrum van Cecina is niet het allermooiste dat er in Toscane te vinden is, maar een deel rondom de Piazza Francesco is autovrij, waardoor het ideaal is om doorheen te slenteren. Op dinsdagochtend is er markt en dat is de grootste markt in de omgeving.

• Guardistallo, een gezellig dorpje dat, zoals veel Toscaanse dorpjes, op een berg ligt, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over het Toscaanse heuvellandschap.

• La Sassa, waar maar één smalle, bochtige weg naar boven gaat en dat is dezelfde weg die ook naar beneden gaat… dus een prachtig uitzicht!

Campings

De campings die we in principe zullen bezoeken, zijn allemaal uitgezocht op basis van het aantal kilometers dat we dagelijks willen rijden.

• Dag 01: Camping Campéole Le Brabois

• Dag 02: Campingplatz Gerbe

• Dag 03: Caravan Park La Vesima

• Dag 04: Camping Valle Gaia

• Dag 20: International Camping

• Dag 21: Camping Clair Vacances

• Dag 22: Camping Bon Accueil

Reisschema

Op basis van een planning om globaal niet meer dan 400 kilometer per dag te rijden, ziet ons reisschema er als volgt uit:

• Dag 01: Bergen op Zoom –  Nancy (F), 415 km
• Dag 02: Nancy (F) – Meierskappel (CH), 330 km
• Dag 03: Meierskappel (CH) – Genua (I), 390 km
• Dag 04: Genua (I) – Cecina (I), 240 km
• Dag 05-19: Cecina (I)
• Dag 20: Cecina (I) – Ponte Tresa (I), 425 km
• Dag 21: Ponte Tresa (I) – Colmar (F), 325 km
• Dag 22: Colmar (F) – Alzingen (L), 265 km
• Dag 23: Alzingen (L) – Bergen op Zoom, 300 km